از هم گریزان

مردم ایران از هم فراریند، حتی از خودشان و هویتشان. چطور ممکن است ملیت خودت را زیر سلطه فرهنگهای غالب ببینی و بخواهی قد علم کنی؟ فرهنگ اروپایی، ترک و عرب بر این قومیت تاثیر گذاشته اند و اکنون به یمن پافشاری بر ایدئولوژی دینی، به چین و روسیه هم نزدیک تر شده ایم تا شاید سرپا بایستیم. زندگیمان شده امروز را به فردا رساندن و در این بین چشم و هم چشمی کورمان کرده. 

بچه ی من فلان کشور مهاجرت کرده، فلانی ازدواج چندمش را در ولایت غربت جشن گرفته، آن یکی مال مردم را بالا کشیده و ببین چه زندگی لاکچری برای خودش در آنور آب درست کرده، این یکی با ثبت نام در گرین کارت قصد دارد شانس خود را امتحان کند، ماهواره هم مدام تبلیغ میکند که برای سرمایه گذاری مطمئن پولت را بیاور در کشورهای همسایه، بازار بورس و اوراق و ارزهای دیجیتال هم که فعلا کساد است وگرنه چه کسی بدش می آید سود و دستمزد ده سال کار کردنش را یکجا بدست بیاورد. کلا هر چه که راحت تر باشد بهتر است. حاضریم ارتباطات خانوادگی و دوستی های چند ساله را کنار بگذاریم تا نمای موفقی از خودمان نشان دهیم. همه چیزمان لگدمال شده، هویت، آبرو، عزت و احترام. 

انگار دومینو وار در حال خراب کردن همدیگر هستیم.