دوستانت را وقتی میشناسی که نظری مخالف عقیده و باورشان بیان میکنی. وقتی که پای مرامشان می ایستند و حاضرند حتی دست به اسلحه ببرند، دوستیشان را قطع کنند و به رسم سلام فرمانده ابزار اجرای سیاستهای بالادستی باشند. حقیقت نیاز به تعصب ندارد. خودش نمایان است. مانند زمین که گرد است و نیاز به اثبات من و شما ندارد.
عقیده آدمها الزاما اون چیزی نیست که بیان می کنند. گاهی برای کم شدن درد سرهای بعدی مخالفت خود را به دلایل مبهم و غیر واقعی نسبت می دهند یا اینکه شاید در جلوی شما تظاهر به موافقت می کنند و سر تکان می دهند در حالی که در باطن چیز دیگری را باور دارند.