انتخاب کرده ایم !

می گویند از ملاصدرا در مورد جبر یا اختیار پرسیدند، و او نیز اشاره می کند تنها به اندازه بلند کردن یک پا از زمین مختاریم. به ناچار با بلند کردن پای دیگر بر زمین خواهیم افتاد‌. داستان زندگی آدمها را محدودیت ها و فرصت هایی که داشته است می سازد. اینکه تا چه حد با حفظ تعادل و در تعامل با دیگران توانسته به اهداف کوتاه مدت یا بلند مدت خود برسد. تاریخ کشورها نیز به همینگونه قابل بررسی است. فهمیدن اینکه در راستای اهداف دیگران حرکت می کنیم یا برای رسیدن به خواسته های به حق خود پا فشاری می کنیم تنها با گذشت زمان امکان پذیر است. در نهایت هر چه هست باید پذیرفت که ظلم و دروغ هیچ گاه پایدار نیست حتی اگر با قدرتمندترین ابزار یعنی خرافه همراه باشد. سالها مردم را از کشور راندند و گفتند که ایران در چهارچوب ایدیولوژی تبیین شده می بایست حرکت کند. بیانشان تمکین به قانونی است که برای سرپوش گذاشتن بر نواقص خود تصویب کرده بودند. مجلسشان نیابتی، رییس جمهورشان نیابتی، عدالتشان نیابتی و شاید رهبریشان هم نیابتی بوده. کسی چه می داند که در پس پرده چه خوب است و چه زشت؟! فتنه ای که بین مردم برپا کردند تا مگر چهره خودشان و کراهت وجودشان اندکی دیگر پابرجا بماند‌. سیاستی که سعی کرده عقل جوانها را تسخیر، آینده شان را تخربب و سلامت روحشان را زایل کند تا شاید این آفت، فرصتی بیشتر برای تکثیر و تزاید بیابد. آفتی به نام جمهوری! اسلامی! ایران! که تنها کلمه ایران اش ماندگار است و دو کلمه دیگرش دروغی محض بود که تحویل مردم دادند و با فریب و دروغ به نام زیبای ایران چسبانده شد.